Genre: Thriller
Uitgeverij: Hamley Books
ISBN: 978 90 829863 7 2
Uitvoering: Paperback
Aantal pagina’s: 384
Uitgave: 27 November 2019
Hartelijk dank aan Uitgeverij Hamley Books voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.
En daar is ie dan, het laatste blogtour boek van Hamley Books van dit jaar: Azerty. De langere heruitgave van het thrillerdebuut van Sandra J. Paul uit 2015. Ik was enorm nieuwsgierig naar dit boek en was dan ook dolblij dat ik m mocht lezen. Jullie benieuwd naar mijn mening? Lees dan gezellig mee 🙂
In Azerty volgen we het verhaal van de twee broers Marijn en zijn oudere broer Kris. Hun leven is absoluut niet over rozen gegaan kun je wel stellen. Marijn werd op achtjarige leeftijd ontvoerd in het park door een psychiatrisch patiënte. En dat alles gebeurde terwijl de tienjarige Kris op zijn broertje zou letten, maar zoals zoveel kinderen van die leeftijd zijn vriendjes dan vaak een stuk belangrijker, dus Kris lette totaal niet op. Marijn wordt twee weken lang vastgehouden door de behoorlijk geestelijk zieke vrouw Rina, gelukkig weet hij uiteindelijk aan haar te ontsnappen. Maar de ervaring is voor Marijn zo ongelooflijk traumatisch dat hij hier in zijn verdere leven nog altijd last van blijft houden. Ook zorgt het voor een naar het lijkt onherstelbare breuk tussen de twee broertjes.
“En dan is er Kris. D tienjarige jongen zal nooit vergeten wat er gebeurd is op de dag dat hij naar huis rende en aan zijn moeder vroeg of Marijn thuisgekomen was. Nooit zal hij die blik in haar ogen vergeten toen ze zich realiseerde dat Marijn weg was. Dat Kris zijn belofte niet had gehouden.” -blz.51-
Dik twintig jaar later heeft de introverte Marijn nog altijd last van de traumatische gebeurtenis van vele jaren geleden. Hij leidt een teruggetrokken, bijna kluizenaars bestaan als boekhouder. Vrienden heeft hij niet, omdat hij mensen niet durft te vertrouwen. Wel heeft hij al negen jaar een relatie met zijn vriendin, Louise. Die juist heel erg extrovert is, maar altijd aan de zijde van Marijn staat en er altijd voor hem is als hij een luisterend oor nodig heeft. Zijn broer Kris heeft het absoluut niet beter voor elkaar gekregen. Hij heeft zijn carrière als journalist aan de wilgen moeten hangen, heeft wel een bestseller geschreven, maar is daarna redelijk snel weer vergeten eigenlijk. Hij lijdt aan writer’s block en krijgt al jaren geen fatsoenlijk woord meer op papier. Ook drinkt hij teveel. Veel contact tussen de broers is er eigenlijk niet meer. Dan wordt er contact opgenomen met Kris door een advocaat die bij hem aan de deur staat en hem een heel apart verhaal vertelt, namelijk dat Marijn en hij de erfgenamen zijn van een, voor hun totaal onbekende, oudoom zijn. En niet zomaar een oudoom, nee een ongelooflijk rijke oudoom, Oscar de Groot. Die naam is overal bekend, de man was een zakelijk genie. Snel belt hij Marijn om met hem het nieuws te delen en gaan ze al snel op afspraak bij de notaris. De twee broers erven het kasteel Zuylenborgh, het bedrijf van Oscar en een aanzienlijke som aan geld. Hier zitten wel wat regels aan verbonden, zoals onder andere dat het kasteel niet verkocht mag worden en de huishoudster Micheline mag nog tot haar pensioen in het kasteel te wonen en daar werkzaam blijven. In eerste instantie zit Marijn dit allemaal totaal niet zitten en wil hij zelfs zijn deel in de erfenis weigeren.
“Marijn zegt niets en zet zijn glas onaangeraakt neer. Dat is juist waar hij het meest bang voor is: het verlies van privacy. Binnen de kortste keren zal de pers te weten komen wie hij is en wat hem is overkomen. Alle oude wonden zullen opengereten worden. Na al die jaren is hij er eindelijk in geslaagd een normaal leven op te bouwen, met een vrouw aan zijn zijde die zijn kluizenaarsgedrag tolereert. Louise is niet altijd de gemakkelijkste, maar dat is hij ook niet. Ze heeft een engelengeduld met hem. Marijn is niet bereid om zijn privacy op te geven voor geld, hoeveel het ook is.” -blz.70-
Kris verklaart hem voor gek en probeert Marijn dan ook over te halen om niet te weigeren, ondanks dat dan alles zijn kant op zou gaan. Hij ziet het als een perfecte kans juist om hun relatie te kunnen herstellen. Zelfs Louise is het met Kris eens dat dit de kans kan zijn om een heel nieuw leven te kunnen beginnen en het verleden achter hun te kunnen laten, ondanks dat zij en Kris elkaar niet uit lijken te kunnen staan. Uiteindelijk beslist Marijn om het toch aan te nemen. Hij wordt de nieuwe eigenaar van het bedrijf van zijn oudoom, Kris stort zich weer volledig op het schrijven van zijn nieuwe boek. Het lijkt de broers in het begin best goed af te gaan. Ondanks dat Marijn zich absoluut niet prettig voelt in kasteel zelf, Louise en Kris elkaar wel wat aan kunnen doen, vindt hij zijn nieuwe baan geweldig. Kris heeft weer alle inspiratie ineens gevonden voor zijn nieuwe manuscript en gaat daarmee aan de slag. Louise blijft haar baan behouden, maar geeft wel belachelijk hoge bedragen uit aan het verbouwen van het kasteel naar haar zin, kleding en zo nog meer. Micheline blijft aangehouden als huishoudster, manusje van alles van het kasteel en bouwt een goede band op met iedereen, maar vooral Marijn. Toch begint het al snel uit elkaar te vallen. Vooral met Kris lijkt het helemaal verkeerd te gaan, hij lijkt wel bezeten met het schrijven van zijn nieuwe manuscript! Wat is er in vredesnaam allemaal aan de hand in het kasteel en zijn bewoners? De situatie begint steeds verder te verergeren…
Ik heb werkelijk weer genoten van dit verhaal van Sandra. Haar schrijfstijl is wederom heerlijk vlot en beeldend en neemt je al vanaf de allereerste bladzijde mee het verhaal in. Het is een spannend boek, continu vraag je je af wat er precies aan de hand is en wie of wat al die spanningen veroorzaakt. Natuurlijk is er flink wat haat en nijd tussen Louise en Kris en zit Marijn daar middenin, maar of een van hun dat dan ook is? Je weet het gewoon niet zeker en kan daarom alleen maar zo snel mogelijk verder lezen. Ik moest gewoon weten hoe het af zou lopen. En dan weet je het en bam, wat een einde zeg! Ondanks dat ik sommige dingen al wel een beetje verwacht had, was dat eind absoluut een mind fuck. Want zo had ik het dan ook weer niet volledig zien aankomen. Echt super gedaan weer! Ik ben onwijs blij dat Sandra haar thriller debuut opnieuw heeft uitgebracht, want dit boek is echt goed. Ze heeft hiermee absoluut de toon gezet voor de boeken die ze hierna nog heeft geschreven, want ook die vind ik geweldig! Ik kijk dan ook onwijs uit naar de volgende boeken van haar hand 🙂 Een boek van Sandra J. Paul is eigenlijk gewoon altijd goed! Een absolute must read voor de thriller liefhebbers 🙂 Enjoy!
“A good marriage would be between a blind wife and a deaf husband. ” – Michel de Montaigne, blz.297-
Rating: 🌟🌟🌟🌟 sterren
Happy Reading!!!
Liefs,
Bren
