Genre:                    Feelgood
Uitgever:                HarperCollins
ISBN:                       978 94 027 0287 3
Uitvoering:            Paperback
Aantal pagina’s:    254
Uitgave:                  26 maart 2019

Met dank aan Uitgeverij HarperCollins  en Leesclub de Perfecte Buren voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar.

“Als drempelkat heb ik een groot aantal mensen die ik als mijn gezin beschouw. Ik ga bij meerdere huizen naar binnen en heb dus ook meerdere ‘baasjes’. Naast Claire en Jonathan ga ik ook regelmatig naar Polly en Matt en hun twee kinderen, Henry en Martha en mijn Poolse familie, Franceska, grote Tomasz en hun kinderen, Aleksy en kleine Tomasz. Ik heb het er maar druk mee.-blz.7-

Alfie is nog altijd stapelverliefd op de kat van de buren, Sneeuwbal. En sinds ze zijn gevoelens heeft beantwoord kan zijn geluk niet op. Maar dan krijgen ze vreselijk nieuws te horen, Sneeuwbal haar baasje kan een hele goede baan krijgen, het begint er goed uit te zien voor het gezin. Want ook de kinderen kunnen naar een andere, betere school. Dit betekent alleen wel dat ze moeten verhuizen en dan niet naar een straat of zelfs een paar straten verderop. Nee, ze gaan verhuizen naar een hele andere stad. Een heel eind uit de buurt. Sneeuwbal en Alfie zijn ontzettend verdrietig en willen helemaal niet uit elkaar gehaald worden, ze zijn juist zo gelukkig samen. Maar dit is een probleem dat zelfs Alfie niet kan oplossen.

“Het enige wat ik hoorde toen de mensen ons gerust probeerden te stellen, was het geluid van mijn hart dat brak.” Blz.38-

Alfie is de liefde van zijn leven kwijt, althans zo voelt het voor hem. Hij is ontroostbaar. Zijn baasjes vinden het verschrikkelijk hem zo te zien en willen dan ook alles eraan doen om hem weer gelukkig te maken. Zo gaat Alfie eerst een weekendje weg naar Franceska en haar gezin, even een andere omgeving, kijken of dat goed voor hem is. Alfie kijkt er stiekem best naar uit, niet dat zijn verdriet over is of zijn hartzeer is verdwenen, maar nee ook hij weet wel dat het best kan helpen om niet de hele tijd geconfronteerd te worden met het lege huis naast dat van hun, zo denkt hij misschien niet de hele tijd aan dat hij Sneeuwbal zo mist. Hij heeft dan ook best een leuk weekend, de kinderen waren door het dolle dat Alfie bleef logeren en hij werd dan ook flink verwend. Zo kan hij af en toe toch nog eventjes zijn zorgen opzij zetten. Alfie weet dat als hij weer naar huis gaat hij wat moet gaan veranderen, hij kan niet eeuwig blijven rouwen om  het vertrek van zijn geliefde Sneeuwbal. Hoe moeilijk dat ook is. Alfie wordt thuis gebracht en wat hem daar te wachten staat had hij absoluut niet verwacht.

“Mooi was dat. Ik had een heerlijk weekendje weg gehad en nu zat ik gevangen met een kitten. Hij mocht dan schattig zijn, maar toch…Ik wilde dit niet. Absoluut niet. Maar mijn ongenoegen kenbaar maken kostte energie en ook al had Claire mijn vreselijke leven zojuist erger gemaakt, ik hield nog steeds van haar.”-Blz.58-

Claire heeft een kitten in huis gehaald, hij heet George, ze hoopt dat hiermee de pijn in het hart van Alfie geheeld zal worden. Want een nieuw vriendje erbij, dat zou toch wel helpen om zijn gebroken hart te helen, hoopt ze. Gaandeweg begint Alfie te wennen aan George en begint hij vaderlijke gevoelens voor hem te krijgen. Natuurlijk ergert hij zich rot aan het kattenluikje dat nu dicht zit, want George is nog te klein om naar buiten te mogen, maar hij begint hem al meer en meer als zijn kitten te zien en Alfie wil hem leren hoe de wereld in elkaar steekt en hoe hij een goede en sterke kat wordt. En als George oud genoeg is gaat dat kattenluikje ook wel weer de gehele dag open. Naast de gebruikelijke ergernis die een nieuwe kitten een volwassen kat kan geven, brengt George ook heel veel plezier en zorgt voor vrolijkheid. Iedereen van Edgar Road is weg van hem. Maar dan zien de katten buiten steeds meer foto’s van katten op de lantaarnpalen buiten verschijnen, wat zou dat toch te betekenen hebben? Sommige katten denken dat het voor de een of andere modellenshow is die er voor katten wordt gehouden of een schoonheidswedstrijd, maar Alfie en Tijger denken er zo het zijne van en gaan dan ook op onderzoek uit. Dit beloofd dan ook weer een nieuw avontuur.

“Alle katten kwamen om me heen staan en ik trok mijn snorharen op. ‘Ja. De posters op de lantaarnpalen gaan niet over een schoonheidswedstrijd. Het betekent dat ze vermist zijn.’ ‘Vermist?’ vroeg Rocky geschokt. ‘Ja, de baasjes hebben foto’s opgehangen met de vraag of iemand hun kat gezien heeft. Wat betekent dat ze niet thuis zijn.”-blz.96-

En zo belande ik bij het derde boek uit de ‘Alfie’ serie van Rachel Wells. Ik was heel erg benieuwd wat Alfie dit keer allemaal zou gaan beleven. In het begin was ik net zo verdrietig als hijzelf toen zijn lieve Sneeuwbal ging verhuizen, maar gelukkig zou Alfie, Alfie niet zijn als hij hier niet weer bovenop zou komen en zo nam hij mij weer mee in zijn avonturen. Rachel heeft ook met dit derde deel een heerlijke feelgood weten neer te zetten. Weer kon ik even uit de realiteit verdwijnen en in de wereld van Alfie verschijnen, heerlijk vond ik dat. Wederom een hartverwarmend verhaal en in dit deel is Alfie misschien zelfs wel avontuurlijker dan ooit! Een ware mustread voor elke katten- en dierenliefhebber. Hier kun je toch gewoon geen genoeg van krijgen?!

En ook met dit boek krijgt Rachel van mij een 5 sterren beoordeling, niet per se omdat het over katten gaat, al zijn katten natuurlijk wel enorm belangrijk in mijn leven maar ook haar schrijfstijl is wederom heerlijk vlot, vloeiend en beeldend. Ze heeft me ook met dit boek achtergelaten met een heerlijk fijn gevoel. En laten we eerlijk wezen, dat hebben we allemaal toch wel eens nodig in ons leven? Ik hoorde dat er in deze serie sowieso nog een boek is uitgekomen, dus ik ben dan ook razend benieuwd naar hoe dat boek gaat zijn. Alfie heeft een plek in mijn hart veroverd en ik zal er zeker geen genoeg van krijgen om over zijn leven te lezen.

Happy reading!!!

Liefs,

Bren

Review van Alfie 1 – Kat over de drempel

Review van Alfie 2 – Kat over de vloer